بررسی فلور و پراکنش جغرافیایی گیاهان در ارتباط با اقلیم در مراتع منطقه ایرانشهر استان سیستان و بلوچستان

شناسایی گیاهان مرتعی مبنایی برای مدیریت مرتع و استفاده­های مختلف از مراتع می­باشد. هدف از این تحقیق، بررسی فلور و رابطه پوشش­گیاهی و عوامل اقلیمی در مراتع ایرانشهر است. فهرست گیاهان بر اساس مطالعات صحرایی با استفاده از روش­های تاکسونومی تهیه شد. سپس پراکنش جغرافیایی گونه­ها براساس تقسیم­بندی نواحی رویشی و شکل زیستی آن­ها با استفاده از روش رانکایر تعیین شد. همچنین در این بررسی 27 متغیر اقلیمی از 12 ایستگاه هواشناسی سینوپتیک در داخل و مناطق مجاور ایرانشهر انتخاب گردید. برای کاهش تعداد متغیرها و تعیین عوامل مؤثر از تحلیل عاملی با روش PCA استفاده شد. همبستگی پراکنش گونه­های گیاهی با متغیرهای اقلیمی از طریق تجزیه چند متغیره انجام شد. جهت رج­بندی جوامع گیاهی روش­ CCA استفاده شد. نتایج نشان داد که در این منطقه 44 تیره، 136 جنس و 175 گونه گیاهی وجود دارد. مهم­ترین تیره­های گیاهی عبارتند از؛ گندمیان، کاسنی، پروانه آسا و چغندر. از نظر شکل­ زیستی 72/25 درصد تروفیت­، 14/25 درصد همی­کریپتوفیت­، 57/24 درصد فانروفیت­، 57/20 درصد کامفیت­ و 4 درصد ژئوفیت­ هستند. تحلیل پراکنش جغرافیایی نشان داد که گونه­های صحرا-سندی با 57/28 درصد رویش غالب منطقه، ایران-تورانی/ صحرا-سندی با 24 درصد، ایران- تورانی با 20 درصد و گونه­های جهان وطن 4 درصد از رویش­های ناحیه را به خود اختصاص داده­اند. بنابراین می­توان گفت که این منطقه در ناحیه رویشی صحرا- سندی قرار دارد. تجزیه چند متغیره نیز نشان داد که متغیرهای نسبت اختلاط، میانگین بیشینه رطوبت نسبی، تعداد روزهای تندری، تعداد روزهای بارشی و بیشینه بارش روزانه اثر معنی­داری بر روی پراکنش گونه­ها دارند.